Archbishop’s Message for Easter 2022 (3 Languages)

*see description below

Dear brothers and sisters,

I take this opportunity to wish you a Blessed Easter. Alleluia! “Christ has risen as he said he would!” (Mt 28:6) He is with us until the end of time! (Matthew 28:20)

During Holy Week, I was interviewed by WaiFM Bidayuh, RTM to share about Easter. One of the questions asked was simply, “Why is Easter such an important feast to all Christians?” Though it seemed such a simple and straightforward question, I realised that this is the fundamental question of our Christian Faith.

In our Church calendar, we speak of seasons of Advent and Christmas, 40 days of Lent and 50 days of Easter which conclude with Pentecost Sunday. When I thought about it, I realised that there is actually more focus on Christmas than Easter Sunday. Isn’t it true that on Christmas, we have carolling, exchange of presents and for the older generation, writing and posting Christmas Cards? The younger generation would just send gif images and videos using social media. But, during Easter we hardly receive any Easter Cards.

It is true that Christmas has been commercialised with Santa Claus, with shopping malls decorated with Christmas trees and lights. Even schools and offices declare Christmas holiday seasons! Churches too, have nativity scenes, set with cute and adorable baby Jesus in a stable in Bethlehem. Come to think of it, we may have taken Easter for granted though we do have Easter bunny chocolates, hot cross buns and some easter egg-hunt activities for our children.

Back to the question above, we should actually give greater importance to Easter. The answer is from the Scriptures. St Paul who had proclaimed Christ crucified and died on the Cross, have this wonderful answer.

“…If Christ has not been raised from death, then we have nothing to preach and you have nothing to believe… And if Christ has not been raised, then your faith is a delusion and you are still lost in your sins… If our hope in Christ is good for this life only and no more, then we deserve more pity than anyone else in all the world.” (see 1 Cor 15:12-19)

Chronologically, on Christmas a baby called Jesus was born in Bethlehem. He grew up in Nazareth and began preaching at age 30. Three years later, after gathering a group of disciples, he was executed and died on the Cross, the punishment due for a criminal! Thus, when he died his disciples lost their direction. Some went into hiding while others left Jerusalem for there was nothing more to hope for. Thus, if Jesus did not rise from the dead, his birth at Christmas, everything that he taught and claimed as the Son of God, including everything we hold true as Christians, would amount to nothing. And if Jesus had died and never rose back to life, we can only say that Jesus was only a good human person who had healed many people and he died tragically, nothing more.

Praise the Lord that we have living witnesses who have met the risen Christ. St Paul testified that, “Christ died for our sins, in accordance with the scriptures, and that he appeared to Peter and later to the Twelve, and next he appeared to more than 500 of the brothers at the same time…” (1 Cor 15:3-6)

Thus, for us Christians Jesus’ resurrection from the dead on Easter Sunday is the assurance and proof that Christ is indeed the promised Son of God who had come into the world; born, lived and walked among us, and died to set us free from our sins! By his resurrection we believe that Jesus Christ our Lord is truly man and truly God. “God loved the world so much that he gave his only Son, so that everyone who believes in him may not die but have eternal life.” (John 3:16)

Now we believe and confidently declare at every Mass:

• We proclaim your Death O Lord and profess your Resurrection until you come again.

In faith, we implore:

• Save us Saviour of the world, for by your Cross and Resurrection, you have set us free!

We are grateful to have come to faith in the risen Christ and in the Catholic Church with the testimony and teaching that have been handed through the apostles to us today.

Indeed, I am proud to be a Catholic for we belong to the one, holy, Catholic and apostolic Church.

On behalf of Archbishops Emeriti Peter and John, Priests, Religious and leaders of our Archdiocesan Pastoral Council, I wish everyone Blessed Easter. May you and your families be raised up and blessed by the Risen Lord. Alleluia! Christ is Risen!

+ Archbishop Simon Poh

*Photo of bracelet “I am proud to be a Catholic” wrapped around the base of a Crucifix.

總主教復活節文告

*见下面的描述

亲爱的主内兄弟姐妹们，

我愿藉此机会祝你们复活节蒙恩。阿肋路亚！「衪已经照衪所说的复活了！」（玛 28：6）「祂同我们天天在一起，直到今世的终结！」（玛28:20）

圣周期间，我接受了马来西亚电视广播的比达友语的 WaiFM电台访问分享关于复活节。访员问的其中一个问题很简单：「为什么复活节对所有基督徒是一个那么重要的节日？」虽然问题看似那么简单和直截了当，却是我们基督信仰的基本问题。

我们教会的日历中，我们有将临期和圣诞期； 40天的封斋期和包括圣神降临主日的50天的复活期。仔细想想，在圣诞节和复活主日两者中，我发觉人们实际上更注重圣诞节。不是吗？在圣诞节，我们去报佳音、交换礼物、年老一辈的寄圣诞贺卡，年轻一辈的用社交传媒寄圣诞图像。但是，在复活节，我们鲜少收到复活节贺卡。

确实，圣诞节已被用圣诞老人、购物中心的圣诞树和五彩灯光商业化了。甚至学校和办公室都宣布圣诞假期！教堂也装饰上耶稣诞生的场景，有可爱的小耶稣在白冷城的马槽里。想真的，我们或许没把复活节当一回事。虽然我们也有复活节兔子巧克力、热十字面包和为孩子们主办的寻找复活蛋的活动。

回到上述的问题，我们其实应该更看重复活节。答案来自圣经。宣扬基督受难并死在十字架上的圣保禄，给了这个美好的答案：

「假如基督沒有复活，那么，我们的宣讲便是空的，你们的信仰也是空的….如果基督沒有复活，你們的信仰便是假的，你们还是在罪恶中….如果我們在今生只寄望於基督，我們就是眾人中最可憐的了。」（参阅格前15:12-19）

按时间顺序，在圣诞节，一个名叫耶稣的婴孩在白冷城诞生。祂在纳匝肋长大，年 30时开始传教。三年后，他收了一群门徒后被处以罪犯才该受的死刑，死在十字架上。当祂死了，祂的门徒们失去了方向，他们有的隐藏起来，有的离开耶路撒冷，因为在那里没有希望了。因此，如果耶稣没有从死者中复活，祂在圣诞节的出生，祂所教导的一切，祂宣称为天主子，包括我们身为基督徒认为真的，都变得一文不值。如果耶稣死去而没有复活，我们只能说耶稣是一个好人，祂治愈许多人，而祂死得很惨，如此而已。

赞美主，我们有活生生的见证者，他们曾和复活的基督相遇。圣保禄证实：「基督照经上记载的，为我们的罪死了，並且显现给刻法，以后显现给那十二位；此后，又一同显现给五百多弟兄….」（格前15:3-6）

因此，对我们基督徒，耶稣在复活主日从死中复活是基督确实是天主许诺的天主子，祂到人间出生、生活、在我们中间行走及死亡，为将我们从罪中释放的保证和证明！藉着祂的复活，我们相信我们的主耶稣基督是真人也是真天主。「天主竟这样爱了世界，甚至赐下了自己的独生子，使凡信衪的人不至喪亡，反而获得永生。」（若 3:16）

现在我们相信并充满信心地在每一台弥撒中宣称：

• 我们传报祢的圣死，我们歌颂祢的复活，我们期待祢光荣地来临。

我们在信德中恳求：

• 救世的恩主，祢藉着苦难及复活，恢复了我们的自由，求祢拯救我们！

我们感恩，藉着宗徒传到今天的我们的见证和教导，而在天主教会内信了复活的基督。

确实，我为身为天主教徒感到骄傲，因为我们是属于唯一、至圣、至公，从宗徒传下来的教会。

在此我谨代表锺万庭和夏长福两位荣休总主教，全体司铎、修会成员及总教区牧灵议会的领袖们，祝贺大家复活节蒙福。祝愿你们和你们的家人被复活的主举起和祝福。

+ 傅云生总主教 （译文）

*照片中的苦像基座套着一个『我以身为天主教徒为荣』的手镯。

Perutusan Paskah daripada Uskup Agung Simon Poh

*lihat penerangan di bawah

Saudara dan saudari terkasih,

Saya mengambil kesempatan ini untuk mengucapkan Selamat Paskah. Alleluia “Kristus telah bangkit seperti yang dia telah katakan!” (Mt 28:6) Dia bersama kita hingga akhir zaman! (Matthew 28:20)

Semasa Minggu Suci ini, saya telah ditemu bual oleh WaiFM Bidayuh, RTM untuk berkongsi tentang Paskah. Salah satu soalan yang ditanya ialah, “Mengapa Paskah merupakan perayaan yang penting bagi semua orang Kristian?” Walaupun ia kelihatan seperti soalan yang ringkas dan mudah, saya menyedari bahawa ini adalah persoalan asas Iman Kristian kita.

Dalam kalendar gereja kita, kita berbicara tentang musim Adven dan Krismas, 40 hari Pra-Paskah dan 50 hari Paskah, dan berahkir dengan Hari Minggu Pentakosta. Apabila saya memikirkan tentangnya, saya sedar bahawa ianya hanya berfokus lebih kepada Krismas berbanding Hari Minggu Paskah. Bukan ini benar bahawa ketika Krismas, kita ada caroling, bertukar hadiah, dan bagi generasi yang terdahulu, akan menulis dan menghantar kad Krismas? Bagi generasi muda ianya mungkin imej-imej gif dan video-video dari media sosial. Tetapi, ketika Paskah kita sukar untuk menerima sebarang kad-kad Paskah.

Benar, Krismas sudah dikomersialkan dengan Santa Claus, dengan pusat membeli belah dihiaskan dengan pokok-pokok Krismas dan lampu-lampu. Malahan, sekolah-sekolah dan pejabat-pejabat mengumumkan cuti musim Krismas! Gereja juga, memperlihatkan hiasan latar kelahiran, set bayi Yesus yang comel terletak di kandang di Bethelem. Jika difikirkan semula, kita mungkin telah mengambil mudah Paskah walaupun kita mempunyai coklat Easter bunny, hot cross bun dan beberapa aktiviti memburu telur Paskah untuk anak-anak kita.

Berbalik kepada soalan di atas, kita sebenarnya harus memberikan kepentingan yang lebih besar untuk Paskah. Jawapannya adalah daripada Kitab Suci. St Paul yang mana telah mengatakan bahawa Kristus disalibkan dan mati di kayu Salib, mempunyai jawapan yang menakjubkan ini.

“…Jika Kristus tidak dibangkitkan daripada kematian, maka kami tidak mempunyai apa-apa untuk diberitakan dan kamu tidak mempunyai apa-apa untuk dipercayai… dan jika Kristus tidak dibangkitkan, maka iman kamu adalah tipu daya dan kamu masih tersesat dalam dosamu. Berharap kepada Kristus adalah baik untuk kehidupan ini sahaja dan tidak lebih, maka kita patut dikasihani lebih daripada orang lain di seluruh dunia.” (lihat 1 Kor 15:12-19)

Secara kronologi, ketika Krimas bayi yang dinamakan Yesus telah lahir di Betlehem. Dia membesar di Nazareth and memulakan berkhutbah di umur 30. Tiga tahun kemudian, selepas mengumpulkan sekumpulan murid, dia dihukum bunuh dan mati di kayu Salib, hukuman yang sepatutnya dikenakan kepada seorang penjenayah! Oleh itu, apabila dia meninggal dunia murid-muridnya hilang arah. Ada yang bersembunyi manakala yang lain meninggalkan Yerusalem kerana tiada apa lagi yang boleh diharapkan. Oleh itu, jika Yesus tidak bangkit daripada kematian, kelahirannya pada Krismas, segala yang diajar dan didakwanya sebagai Anak Tuhan, termasuk semua yang kita pegang teguh sebagai orang Kristian, tidak akan bermakna apa-apa. Serta, jika Yesus telah mati dan tidak pernah bangkit semula, kita hanya boleh mengatakan bahawa Yesus hanyalah seorang manusia yang baik yang telah menyembuhkan ramai orang dan dia mati secara tragis, tidak lebih dari itu.

Puji Tuhan kerana kita mempunyai saksi hidup yang telah bertemu dengan Kristus yang bangkit. St Paul memberi kesaksian bahawa, “Kristus telah mati untuk dosa-dosa kita, sesuai dengan Kitab Suci, dan bahawa Dia telah menampakkan diri kepada Petrus dan kemudian kepada Dua Belas Rasul, dan seterusnya Dia menampakkan diri kepada lebih daripada 500 saudara pada masa yang sama ….” (1 Kor 15:3-6)

Oleh itu, bagi kita orang Kristian, kebangkitan Yesus daripada kewafatannya pada hari Ahad Paskah adalah jaminan dan bukti bahawa Kristus sememangnya Anak Tuhan yang dijanjikan, yang telah datang ke dunia; dilahirkan, hidup dan berjalan di antara kita, dan wafat untuk membebaskan kita daripada dosa-dosa kita! Melalui kebangkitan-Nya kita percaya bahawa Yesus Kristus Tuhan kita adalah benar-benar manusia dan benar-benar Tuhan. “Begitu besar kasih Allah akan dunia ini, sehingga Ia telah mengutuskan Anak-Nya yang tunggal, supaya setiap orang yang percaya kepada-Nya tidak mati, melainkan beroleh hidup yang kekal.” (Yohanes 3:16)

Kini kami percaya dan dengan yakin mengisytiharkan pada setiap Misa:

• Kami mengisytiharkan Kewafatan-Mu Ya Tuhan dan mengaku Kebangkitan-Mu sehingga Engkau datang semula. (We proclaim your Death O Lord and profess your Resurrection until you come again.)

Dalam iman, kami memohon:

• Selamatkan kami Penyelamat dunia, kerana dengan Salib dan Kebangkitan-Mu, Engkau telah membebaskan kami! (Save us Saviour of the world, for by your Cross and Resurrection, you have set us free!)

Kami bersyukur kerana percaya kepada Kristus yang bangkit dan dalam Gereja Katolik dengan kesaksian dan pengajaran yang telah disampaikan melalui para rasul kepada kami sehingga hari ini.

Sesungguhnya, saya bangga menjadi seorang Katolik kerana kita dihimpunkan dalam Gereja yang satu, kudus, Katolik dan apostolik.

Bagi pihak Uskup Agung Emeriti Peter dan John, para Paderi, religius dan para pemimpin Majlis Pastoral Keuskupan Agung kita, saya mengucapkan Selamat Paskah kepada semua. Semoga anda dan keluarga anda dibangkitkan dan diberkati oleh Tuhan Yang Bangkit. Alleluia! Kristus Bangkit!

+ Uskup Agung Simon Poh (Terjemahan)

*Foto gelang “Saya bangga menjadi seorang Katolik” yang dililit di sekitar pangkal Salib.